Twilight

Co sądzicie o tej płycie? Dla mnie nie ma ani jednego słabego punktu. Dobra płyta, ale bez specjalnych rewelacji. Wiadomo lepsza od Here I am i Backstreet dreams, ale daleko za Obsession, Deja vu, Walking on a rainbow czy X-TEN. Najbardziej podobają mi sie 2 utwory singlowe i Nobody makes me crazy like you do, cudna Madonna blue i Bigg yellow taxi. Uwielbiam Everything I own, energia tego utworu wystarczy by rozświetlić całe L.A. Wink

Innym ciekawym kawałkiem jest Little Jeannie to chyba jedyny utwór w historii BS, by refren był zaśpiewany trzema różnymi głosami: mocnym głosem Kohlera, falsetem Scholza i delikatnym głosem Bohlena. Uwielbiam ten kawałek.

Twilight to jedna z wielu bardzo dobrych płyt Blue System. Jest dobrze zróżnicowana brzmieniowo, tzn. są na niej kawałki ostre, dynamiczne jak i łagodne. Najlepszą pozycją na tym albumie jest świetny przebój Magic Symphony. W ogóle uznaję go za jeden z najlepszych w całej dyskografii Blue System. Drugą piosenką, którą najbardziej tutaj lubię to Everything I Own - jest naprawdę bardzo dobra i szkoda, że nie ukazała się na singlu. Drugi singiel Love Me On The Rocks jest najostrzejszym utworem z albumu i bardzo go lubię, a jeszcze lepszy jest w wersji maxi na singlu. Little Jeanne to kolejny super przebój; ma klimat podobny do piosenek z płyty Body Heat. Nobody Makes Me Crazy, Madonna Blue, Carry Me Och Carrie, i Big Yellow Taxi to piosenki bardzo miłe dla ucha i stanowią kontrast dla ostrych kawałków. Call Me Dr. Love ma według mnie "specyficzny" refren. Jest inny i za razem niepowtarzalny; to dobry utwór. Save Me ma z kolei niepowtarzalny klimat, zwłaszcza w zwrotkach, gdzie Dieter śpiewa ochrypłym głosem. Podsumowując jest to bardzo dobry album, choć nieco słabszy od poprzedników. Oceniam go 5/6

Co sądzicie o tym:
http://www.youtube.com/watch?v=tiWbjTniHa8
Według mnie głos Bohlena został przepuszczony przez filtr i brzmi jak przez słoik.

Masz rację słychać strasznie przefiltrowany wokal.Nigdy na to nie zwracałam uwagi dopiero teraz.Ale chyba u wszystkich wokalistów głosy są jakoś obrabiane,by brzmiały jak najlepiej na płycie .Cała ta płyta Twilight jest moim zdaniem świetna,jedna z lepszych jakie stworzył DB.Bardzo klimatyczna, nastrojowa wiele cudnych kompozycji.
Wraz z Body Heat jest to moja ulubiana płyta.

Najprawdopodobniej chciano zwiększyć efekt tego ochrypłego wokalu. W końcu ten kawałek jest nieco perwersyjny (taki ten teges Wink

). Trzeba było to zrobić tak aby wytworzyć pewien klimat.

No wiesz jak Dieter filtrował te chórki to pewnie przy okazji i siebie sfiltrował Laughing

Nigdy nie zwracałam na to uwagi ale w tej piosence wybitnie słychać jakieś filtry

Twilight to album który znam praktycznie od... zawsze. Miałem kilka lat kiedy poznałem te piosenki jednak "objawiły" mi się w pełni kiedy zdobyłem rok temu CD (posiadałem jedynie kasetę). Pozwolę sobie zaprezentować moje przemyślenia na temat piosenek jak i całej płyty.

Magic Symphony - utwór otwierający album to według mnie chyba najlepszy kawałek w historii BS. Użycie barw "orkiestrowych" oraz chórów podkreśla musicalowe przeznaczenie i klimat utworu. Przede wszystkim jednak piosenka ma kapitalną melodię która w połączeniu z dynamiczną i monumentalną aranżacją tworzy fantastyczną całość. Nie można pominąć też faktu iż w piosence mamy słynne chórki a Dieter bardzo fajnie zaśpiewał zwrotki. 6-/6.
Love Me On The Rocks - Dieter pyta mnie czy jestem gotowy a ja odpowiadam twierdząco i czekam na mocne wejście przygrywki i bębnów. Ponownie bardzo mocny, niemal rockowy numer z dobrym aranżem. Świetny trochę ciężki refren w tej piosence, doskonale podkreśla wokal Rolfa. Często zwracam uwagę na pewne może mniej znaczące ale bardzo "smaczne" dla mnie elementy w piosenkach. W tej takim czymś są przejścia perkusyjne szczególnie te tomy odzywające się pod koniec piosenki w ostatnim refrenie. 5+/6.
Save Me - nietypowy utwór ale dla mnie bardzo ciekawy. Beat z piosenki obcego wykonawcy został nieco "doprawiony" dzięki czemu jest jeszcze bardziej dynamiczny. Ktoś kiedyś określił ten kawałek mianem perwersyjnego i ciężko się z tym nie zgodzić (wrażenie potęgują "kobiece" sample). Mnie bardzo podoba się w tej piosence fajnie plumkający bas i wokal Dieter na którym zastosowano bardzo interesujący, krótki pogłos. A i zapomniałbym o tym charczeniu Dietera po refrenach (u, cha), fantastyczne Wink

. 5/6.
Nobody Makes Me Crazy (Like You Do) - kolejny dobry utwór ale już nie tak. Zdecydowanie bardziej wolę molowe, ostre utwory BS natomiast takie "wesołki" są dla mnie raczej dodatkiem. Piosenka ma niezłą melodię, aranż lecz wyżej cenię inne piosenki. Ostatecznie zostawia jednak dobre wrażenie. 5=/6.
Madonna Blue - bossa nova w stylu który Dieter będzie jeszcze wykorzystywał na następnej płycie. Bardzo dobre spokojne nagranie dające nieco oddechu po pierwszych szybkich propozycjach. Przyjemna melodia i miłe dla ucha mini solówki na gitarce - zawsze ten utwór kojarzył mi się ze słoneczkiem i amerykańskim (czy już jako mały brzdąc wiedziałem do czego Dieter w tamtym czasie dążył?) domkiem na plaży. 5/6
Call Me Dr. Love (A New Dimension) - po małym uspokojeniu atmosfery kolejny dynamiczny numer. Jak na musical przystało mamy kolejną syntezatorową symfonię np. w postaci dźwięków orkiestrowych. Mimo tych wszystkich zalet, piosenka jest w stylu który średnio do mnie przemawia (szczególnie refren). Trochę tak szamotanina, z drugiej strony coś w sobie ten numer jednak ma. 5=/6.
Little Jeannie - w pewnym momencie mojego życia utwór ten bardzo mi się podobał jednak ten czynnik X jakoś z niego uleciał i nie zachwyca jak dawniej. Niezła melodia, "wyjące" gitary, trochę mniej niż zwykle efektów ale gdzieś ten kawałek się rozmywa. 4+/6.
Carry Me Oh Carrie - taka lekka piosenka. Pogodny refren ale takie sobie zwrotki i aranżacja bez efektów specjalnych. 4+/6.
Big Yellow Taxi - bardzo dobry numer. Trochę się tutaj Dieter zainspirował ale nic nie szkodzi Wink

. Dobra melodia "okraszona" równie udaną aranżacją i ten fragmencik z solówką perkusyjną - cudo! 5/6.
Everything I Own - i na koniec kolejna świetna piosenka. Klimat tej piosenki (z wyróżnieniem refrenu) idealnie pasuje na zamknięcie albumu. Bardzo dobra melodia, fajna aranżacja. 5/6.

Reasumując pod względem artystycznym jest to bardzo dobry album z ciekawymi piosenkami. Brak ballad nie jest zbytnio odczuwalny, co więcej, myślę że ballada zbytnio by tu nie pasowała. Natomiast pod względem technicznym album jest bardzo słaby. Do tamtego momentu płyty Dietera (z pomocą realizatorską Luisa) brzmiały niemal doskonale i na pewno stanowiły wzór dla innych twórców. Ten brzmi w niektórych momentach wręcz fatalnie. Był to pierwszy album nagrywany cyfrowo, może tu leży przyczyna? Może jakaś dziwna moda na lo-fi? Ogólna ocena: 5/6.

Wysłany: Pią 20:19, 20 Mar 2015

Ten album również należy do jednych z moich ulubionych.
Od niego się wogóle zaczęła moja przygoda z BS.Poszłam do hipermarketu i na stoisku płytowym rzuciła i się w oczy jego twarz.
A e wcześnie już słuchałam Moderm Talking nie mogłam się pohamować.Jedna z fajniejszych płyt ,bod koniec Didi się już trochę nudny zrobił.

Wysłany: Pią 20:51, 20 Mar 2015

Nie mów, że w markecie widziałaś płytę "Twilight".

Wysłany: Pią 21:35, 20 Mar 2015

Tak ,tak tylko że to była kaseta Very Happy

Wysłany: Sob 17:20, 21 Mar 2015

Pewnie piracka...

Wysłany: Nie 18:41, 22 Mar 2015

Nie, z hologramem.To nie było w samym hipermarkecie tylko na stoisku muzycznym.Na rynkach było wysyp piratów zawsze.Aż dziwne że nikt tego nie pilnował,nie nakładano kar itp.Nie wiesz może skąd się brały te pirackie?
Był wysyp wręcz

Wysłany: Nie 19:05, 22 Mar 2015

To proste: w 1994 roku weszła ustawa o prawie autorskim, wcześniej jej nie było.

Wysłany: Nie 19:23, 22 Mar 2015

A to teraz wszystko wyjaśnia.Ale az dziw bierze że muzyka istnieje od niepamiętnych czasów i wcześniej nikt takiej ustawy nie zrobił.Czyli wszystkie te kasety musiały być kopiowane w jakiś domowych studiach.
Ależ artyści musieli na tym tracić

Ja coraz bardziej doceniam zalety BS ,szczególnie tej płyty i Body Heat.Ostatnio znów leci choć na starych dyskach odkryłam hektary muzyki którą zrzuciłam na komórkę.
A przez tyle lat, podczas istnienia MT słuchałam ich do oporu a potem Thomasa solo.

Piotrku mam pytanie.
Ty w czasach istnienia MT też miałeś na nich taką fazę że nie schodzili z głośników, czy raczej poznawałeś różną muzykę jak obecnie?

Teraz bardzo żałuję że BS zakończył działalność choć pamiętam jak cieszyłam się z powrotu MT.Teraz nie wiem czy słusznie