Dzień matki

W tym temacie napisze o prezentach na uroczystości różne.Na święta, czy uroczystości to często się właśnie kosmetyki daje,słodycze, jakiś zwyczaj taki. nieraz warto się zastanowić co drugiej osobie tak naprawdę potrzeba, a to nie jest łatwe.
Mi się straszliwie przydał ten wielki pendrive od Ciebie , mam nadzieję że dezodoranty nie wydały Ci się pospolite. Mowisz że już masz prezenty dla rodziców przynajmniej w głowie.
Ja prócz witaminek jeszcze pomyślę.

Nie jedziesz do tego Wroclawia?

Na tą chwilę to mi się zwyczajnie nie chce aż się dziwię bo taka byłam napalona. Może dlatego że łazienka jeszcze rozgżebana, docieplenie zrobione, jeszcze to linoleum. Ale nawet nie będę tego przyklejać choć się powinno. Poczekam aż Patryk do mnie przyjedzie już niebawem.

Niedługo bo 21 stycznia jest Dzień Babci. Oby nie przeoczyć jeśli się ja jeszcze ma. Ja już nie mam żadnej, przyszywaną w Warszawie tylko.

Ja mam przyszywaną. Panią Irenę z Katowic warto byłoby tam się przejechać...

Ja Patrykowi muszę przypomnieć.

Twoja mama chyba jutro ma urodziny? Cos szykujesz?
Ja mam nadzieję że moja do 4 wyjdzie ze szpitala. Zaraz ide dzwonić.

Skąd Ty wiedziałaś że akurat jutro ma urodziny? Kupię jakieś słodycze chociaż mami walczy z nadwagą i co tydzień pakuje na siłowni teraz jeszcze do aquaparku naszego nowego bd chodzić.... a i kupie piękną różę,,,,

Z twoją jest już w porządku?

Dzis otworzylam kalendaż i takie dziwne nazwy ludzi obchodzacych imieniny. Zofii czyli mamy i Nadzieii. Pojecia nie miałam że Nadzieja to imie.

Czyli trzeba żyć z przeświadczeniem że dopóki mam żyje to jest jakaś nadzieja....

To jeest tak że każdy przypadek jest inny. Nie wiadomo w jakim stopniu zaawansowania ten guz, Siora ma wybrac dokumentacje medyczna.
Roak wczesnie wykryty jest całkowicie wyleczalny. Z przerzutami do mózgu to juz taki ciekawie nie jest niestety. Ale jak ja wzieli na leczenie to jest szansa. Strasznie dużo ludzi sie z ta choroba zmaga, zastanawialismy sie zeby sie wypisała i na zabiegi dojeżdżała ale sa masakryczne koleje. W Warszawie ludzie z rakiem nawet 5 h czekaja w kolejach.
https://www.youtube.com/watch?v=I1aJEtjhsC8

Artykol w ktorym przeczytalam o slabych rokowaniach byl bardzo pesymistyczny i nie wiem czy mowil prawde. Jest cale mnóstwo zupelnych uleczen. Z tym ze po latach moze sie nawrocic i trzeba od nowa. Dzis oglądałam program z facetem ktory opowiadal ze pomyslnie zakonczyl leczenie. Mnie to nastawila pesymistycznie historia taty, ale on mial juz na tyle zaawansowany ze nawet nie skierowano go na naswietlanietylko lagodzili objawy. Wiec trzeba byc dobrej mysli mnóstwo osób wychodzi z raka z sukcesem. Nawet nasza sprzedawczyni ze sklepu miała wycietego raka zlosliwego na tarczycy z 3 lata temu i pracuje jak by nic.

Troche czasu minie pewnie zanim sie z ta mysla oswoje, z poczatku to ciezko o czymkolwiek myslec i czyms sensownym sie zajac. Jeszcze jak caly czas o tym raku sie czyta. Wiec teraz cos bardziej normalnego i przyziemnego chyba zaczne. Mamie tez tak polecilam. Aby zycie nawet w takich nienormalnych okolicznosciach znow stalo sie bardziej normalne.

Wlasnie dostalam skany wynikow mamy. Slabo mi jak to czytam. Medyczny malo zrozumialy jezyk, na szczescie dzieki netowi mozna tlumaczyc.

I co z tego wynika? Co dokładnie jej dolega? Bo chyba nie rak.